علم پشت دوچرخه‌های توانای انسانی

سواری دوچرخه یک راه سرگرم کننده و لذت بخش برای حفظ سلامت و تجربه طبیعت است. آیا تا حالا فکر کرده‌اید بدن ما چطور دوچرخه را حرکت می‌دهد؟ این کلmaal درباره علوم است! اما می‌توانیم از بدن خود برای تأمین انرژی دوچرخه استفاده کنیم و عوامل زیادی وجود دارد که سواری ما را پشتیبانی می‌کند.

چگونه بدن ما دوچرخه را تغذیه می‌کند

هنگامی که ما دوچرخه را پیموده‌ایم، از انرژی داخل بدن خود برای چرخاندن دستگیره‌ها استفاده می‌کنیم. این انرژی اصلًا از عضلات پا به دست می‌آید که بسیار قوی هستند و به ما قدرت داده تا روی دستگیره‌ها فشار وارد کنیم. عضلات هسته‌ای در ناحیه شکم و بازوها ما کمک می‌کنند تا دوچرخه را تعادل دهیم و ثابت نگه داریم. عضلات گلوکز، یک نوع شکر از غذاهایی که مصرف می‌کنیم، جذب می‌کنند و آن را به انرژی تبدیل می‌کنند. خوب، این انرژی برای حرکت پای ما و چرخاندن دستگیره‌ها به صورت滑顺 بسیار ضروری است.

نیروهای موجود در سواری دوچرخه

به علاوه انرژی بدن ما، چرخ‌های دوچرخه برقی نیروهای دیگری نیز بر نحوه سوار شدن ما تأثیر می‌گذارند. یکی از نیروهای مهم به نام اصطکاک است. این فرآیند که اصطکاک نامیده می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که دو سطح به هم خراشند. مثال‌ها شامل لاستیک‌های گومی دوچرخه و سطح سخت جاده هستند. این نیرو می‌تواند ما را آهسته کند، بنابراین باید در مقابل آن کار کنیم. دومین نیرو مقاومت هوایی است. این نیرو که می‌خواهد وقتی در هوا حرکت می‌کنیم، ما را متوقف کند. هرچه سرعت بیشتری سوار دوچرخه شویم، تأثیر هوای روی بدن ما قوی‌تر می‌شود، پس باید سخت‌تر کار کنیم تا حرکت را ادامه دهیم. این موضوع باعث می‌شود حفظ سرعت و پیشروی دوچرخه برای ما دشوار‌تر شود.

دندان‌های دوچرخه

احترافی بودن شما در ساده کردن و بهبود دوچرخه سواری، با تعادل هایی که با حرکت دوچرخه ارائه می شود، نشان داده می شود. دنده ها قطعات گرد فلزی هستند که چرخیده و به طوری با هم تعامل دارند که مقدار تلاشی که باید در پیاده روی دوچرخه وارد کنیم را تغییر می دهند. وقتی به دنده بعدی تغییر می دهیم، آسان تر است تا سرعت را روی زمین تخت حفظ کنیم و تپه ها را صعود کنیم. از طرف دیگر، پیاده روی با دنده پایین تر به ما اجازه می دهد تا تپه های خیلی شیبدار را با تنش کمتری عبور کنیم، اما احتمالاً روی زمین تخت به طور کندتری حرکت خواهیم کرد. دنده مناسب تفاوت زیادی می کند، زیرا انرژی ما که در دوچرخه سواری وارد می شود، برای مدت زمان بلندتری کانال شده و استفاده می شود تا احساس خستگی کمتری داشته باشید.

ورود به ریتم مناسب

یکی دیگر از عناصر مهم در سوار شدن بر روی دوچرخه، دستیابی به یک کادنس مناسب است که به معنای سرعت پedaل زدن مناسب است. کادنس سرعتی است که دهانه‌ها را چرخانده می‌شود و همه ما به نظر می‌رسد کادنسی داریم که بهترین حالت برایمان است. هدف عمومی که برای بسیاری عملکرد خوبی دارد، 60 تا 80 RPM است. یک کادنس سریع‌تر به دلیل کاهش فشار وارد بر عضلات و مفاصل، کارآمدتر خواهد بود. اما اگر بیش از حد سریع پedaل بزنیم، ممکن است انرژی ما تمام شود. این موضوع درباره سعی برای ایجاد تعادلی است که برایمان منطقی باشد.

تکنولوژی جدید موتورسیکلت الکتریکی

فناوری همچنان در حال بهبود است و دوچرخه‌ها نیز همین روند را دنبال می‌کنند. سیستم‌های جدید کمک الکتریکی وجود دارند که طراحان دوچرخه را شگفت‌زده کرده‌اند. این سیستم‌ها از یک موتور الکتریکی کوچک برای کمک به پedaل زدن ما استفاده می‌کنند، که باعث می‌شود صعود تپه‌ها یا سواری برای فواصل طولانی بدون خستگی آسان‌تر شود. برای بعضی افراد، سیستم‌های کمک الکتریکی نشان‌دهنده‌ی یک فرم دیگر غیر از تمرین بدنی توسط انسان است، زیرا از قدرت باتری برای عملکرد استفاده می‌کنند؛ اما آنها همچنان نیازمند قدرت بدن ما برای پedaل زدن و تولید انرژی جنبشی که موتور را تغذیه می‌کند، هستند.

به علاوه کمک الکتریکی، مواد و طراحی‌ها نیز تکامل یافته‌اند به طوری که دوچرخه‌ها همچنان سبک اما قوی هستند. به زبان ساده، اگر دوچرخه سبک‌تر شود، سوار آن با کمترین تلاش سریع‌تر و کارآمدتر حرکت می‌کند. اما دوباره به یاد داشته باشید که سواری دوچرخه یک نوع تمرین بدنی است و برای جلو رفتن نیاز به حرکت بدن داریم.

به طور خلاصه، استفاده از دوچرخه باری الکتریکی راه عالی‌ای برای حفظ سلامت، تجلیل از طبیعت و کاهش اثر کربنی ما است. آیا می‌توان درباره قدرت انسانی، فیزیک عملکرد ما، چگونگی انتخاب دنده‌ها و بهترین دور در دقیقه برای کارایی پedaل زدن با مصرف انرژی کم صحبت کرد؟ با تمام این پیشرفت‌های فناوری و طراحی‌ها، هرگز تا حالا اینقدر آسان برای لذت بردن از سواری سالم و شیرین خود روی دوچرخه نبوده است!